Do Zespołu Ochrony Lasu w Olsztynie docierają informacje o problemie zamierania pędów sosny na uprawach założonych materiałem z zakrytym systemem korzeniowym. W jednym z Nadleśnictw  ZOL wraz z ekspertami z Instytutu Badawczego Leśnictwa dokonał lustracji uprawy z sosną  ze szkółki kontenerowej z 2012 roku. Na miejscu stwierdzono przebarwienia aparatu asymilacyjnego (igieł), oraz zamieranie pędów szczytowych.

Po wyrwaniu drzewek z przebarwieniami, stwierdzono zdeformowany system korzeniowy, redukcję korzenia palowego, guzowatość oraz zawinięte korzenie boczne (wykluczono błędy sadzenia). Ponadto u części drzewek stwierdzono wielopędowość (brak jednego, głównego przewodnika), drzewka przyjmują formę krzaczastą (jak kosodrzewina).  Na kilku egzemplarzach stwierdzono białą grzybnię oraz ryzomorfy opieńki Armillaria spp , której aktywność wzmogła się  przez brak wody. Zdecydowana większość drzewek na uprawie posiada jeden garnitur igieł.

Podstawową przyczyną zamierania pędów są wady rozwojowe systemu korzeniowego, dodatkowo objawy zamierania zostały spotęgowane trwającą od ubiegłego roku suszą oraz wysokimi temperaturami, występującymi latem br.

Uprawy założone  materiałem z zakrytym systemem korzeniowym z podobnymi objawami należy intensywnie monitorować, zamarłe drzewka usuwać poprzez ich wycinanie ("wycinanie", a nie wyrywanie, ogranicza rozrost ryzomorf opieńki). W przyszłości w takich drzewostanach mogą wystąpić deformacje oraz mogą  one odznaczać się mniejszą odpornością na czynniki stresowe, takie jak okiść i wiatr.